Branqueamiento dental Coruña

¿Qué é o branqueamento dental?

O branqueamento dental externo é actualmente un dos recursos estéticos máis sinxelos e conservadores. Aínda que se chama externo, o que se branquea é a dentina. A coroa do dente na súa estrutura está formada por esmalte (parte máis externa), dentina (capa intermedia) e pulpa dental (estrutura interna). O esmalte non ten cor, é traslúcido como o cristal. A dentina é a que realmente dá a cor ao dente.

¿Os dentes son brancos?

Habemos de saber que a cor interna, intrínseca da dentina, vén determinado xeneticamente; é unha característica innata de cada un de nós, como o é a cor da nosa pel. Pode chegar a ter unha enorme variedade de cores dentro do branco (laranxa-amarelo, gris- verdoso, gris-rosado ou marrón-avermellado) e, dentro de cada un deses grupos, distintas gradacións de intensidade. O profesional determinará esa cor base; esta cor non se modifica con ningún branqueamento, o que se pode conseguir é aclaralo en maior ou menor medida.

Por explicalo dunha maneira sinxela, estamos a falar sempre do branqueamento da cor base que se localiza no interior do dente, xa que as manchas externas como poden ser as do tabaco ou outras tincións na superficie do dente, poden ser facilmente eliminadas cunha limpeza bucal profesional. Non hai que confundir as manchas de esmalte por axentes externos coa coloración intrínseca do dente, razón pola cal a limpeza de boca e o branqueamento son dous procedementos odontolóxicos diferentes.

O procedemento para branquear os dentes

Antes de iniciar un tratamento deste tipo haberá que estudar o caso para non dar falsas expectativas. Dicir así mesmo que a intensidade do branqueamento dependerá de cada paciente e da súa idade (sendo a máis nova, mellor resposta) e que en xeral responden ben case todos os dentes, mesmo en moitos casos os tetraciclínicos (con franxas marróns ou grises) aínda que nestes últimos non desaparecen as franxas mencionadas, senón que só se aclararán. Nunca cun branqueamento van desaparecer. O branqueamento non é como “ calear” ou pintar unha parede.

O branqueamento dental externo farase sen anestesia para poder percibir as sensibilidades, xa que é en realidade o dente é o que nos vai a indicar ata onde podemos branquear, de nada válenos ter un dente branquísimo se nos queda hipersensible. Se durante o procedemento as sensibilidades son moitas, haberá que parar e seguir noutra sesión, ou parar aí definitivamente o tratamento porque o dente non nos permite ir máis lonxe.

Ao finalizar o tratamento e ao día seguinte os dentes poden e adoitan quedar lixeiramente sensibles así como a enxiva circundante, mesmo en ocasións pode requirir a toma de analxésicos o día do tratamento, pero habemos de dicir que estas molestias, de habelas, serán pasaxeiras e de intensidade baixa se se seguen os protocolos correctos.

¿Cando notarei os resultados do branqueamento?

Unha vez realizado o branqueamento, nuns días os dentes van seguir branqueando e a cor final obtida manterase así de inalterable durante uns 2 a 7 anos, dependendo de cada paciente. Aínda cando perda intensidade ao cabo destes anos, a cor nunca volverá ser como o do inicio. No caso de que recidive un pouco, bastará con facer unha sesión de recordatorio máis curta que a inicial. Nos casos indicados pódese utilizar unha pasta blrnqueante como reforzo durante unha tempada. Sempre baixo control profesional.

Materiales usados para branquear

As técnicas actuais de branqueamento baséanse na utilización de dous produtos, o peróxido de carbamida (tratamentos ambulatorios) e o peróxido de hidróxeno (tratamentos en clínica). Estes produtos son capaces (mediante a activación por calor e/ou luz especial) de desprender moléculas de O2 que poden “filtrarse” a través do esmalte dos dentes (tecido superficial) ata chegar aos túbulos dentinarios. Existen aproximadamente 15.000 túbulos dentinarios/mm2. Así, o tecido que está debaixo do esmalte (dentina) que é o que dá cor aos dentes, sofre un branqueamento, dando a sensación de que o esmalte é máis branco.

¿Qué limitacións ten?

Limitacións
O branqueamento de tipo ambulatorio ten limitacións:

• Os dentes pódense branquear entre 2 a 4 grados ou tons da escala cromática, pero o fan dun xeito homoxéneo, polo que as bandas ou vetas máis escuras, ainda que se aclaren, non desaparecen.
• Non se consegue un branqueamento ilimitado: unha vez alcanzado un certo punto de branqueamento, o xel xa non ten efecto.
• Igualmente, o efecto branqueador tampouco é indefinido: un tempo despois de terminar o tratamento empézase a producir unha lixeira recidiva da antiga cor. Este escurecemento, que poderiamos cifrar nun 10%, pódese combater repetindo unha sesión de xel branqueador cando observe o escurecemento, e pode previrse notablemente cunha sesión mensual de branqueamiento, como mantemento.
• O efecto branqueador require certo tempo: xeralmente é cuestión de varias semanas. Non se acelera con poñer maior cantidade de xel nas cubetas ou con telas colocadas máis tempo que o recomendado. O branqueamento require sesións dun tempo determinado, e non maior (para minimizar a sensibilidade dentaria).

¿Cales son os perigos de realizar o branqueamento dos dentes sen a supervisión dun dentista?

Actualmente hai multitude de produtos que o usuario pode mercar para obter dentes máis brancos.
É importante facer un diagnóstico previo para descartar enfermidades nos dentes e as enxivas, como a xenxivite ou as cavidades, que poden contraindicar o branqueamento dos dentes sen ter tratado previamente estas enfermidades.
Outro problema coa realización de branqueamento sen supervisión dos dentes é que cando se usan produtos abrasivos poden xerar queimaduras nas enxivas e nas membranas mucosas e incluso provocar a morte do dente se a polpa está afectada.

¿Tiras de branqueamento, carbón activado, peróxido de hidróxeno, luces LED … son seguras?

-Xeles e tiras de branqueamento:
Os produtos e xeles branqueadores que se poden obter como KITS para branquear os dentes, teñen unha concentración moi baixa de substancias branqueadoras e están regulados pola normativa europea, permitindo unha concentración non superior ao 0,1% para a adquisición para o seu uso non profesional. Polo tanto, teñen moi pouco efecto a longo prazo, só poden previr ou eliminar pequenas manchas.
-Branqueamento con luz:
Pola súa banda, o branqueamento con luz só funciona se se combina con certos produtos e debe realizarse nun centro profesional e baixo supervisión dental, xa que poden danar a polpa dental debido a un exceso de temperatura.
-Carbón activado:
O uso de carbón activado, que está tan de moda nas redes sociais, é un elemento que se usa dende hai moitos anos noutras áreas da medicina para tratar intoxicacións. Isto débese á súa gran capacidade de adsorción.
Non hai estudos que demostren a súa capacidade de branquear, pero poden eliminar pequenas manchas superficiais do esmalte. Tamén pode ser un efecto óptico, xa que tinguir os dentes de negro e despois aclaralos dá a aparencia de que eran máis brancos.
Do mesmo xeito, non se sabe exactamente a súa capacidade abrasiva, polo que é importante fixarse na composición da pasta que contén este carbono e comprobar o seu RDA (Relative Dentin Abrasion), un índice que mide a capacidade abrasiva do esmalte de diferentes pastas de dentes, que non debe exceder os 200.
-Bicarbonato de sodio:
O bicarbonato de sodio ten unha baixa capacidade abrasiva (índice de 7 na escala RDA), polo tanto, será capaz de eliminar pequenas manchas superficiais, pero nunca branquear o dente, xa que non é capaz de penetrar na dentina e modificar a súa cor. O seu uso considérase seguro e, de feito, utilízase mediante spray con auga a presión en clínicas dentais como parte da profilaxe periodontal para eliminar as manchas superficiais.
-Limón:
O limón é un elemento moi ácido, cun pH de aproximadamente 2,4, que provoca a erosión do esmalte, con graves consecuencias como a sensibilidade dos dentes e a afectación da pasta dos dentes. Canto máis se perda esmalte, máis amarelo quedará o dente, xa que a cor da dentina aparecerá. Polo tanto, o limón NON é capaz de branquear os dentes.
-Peroxido:
Moitos compoñentes dos xeles de branqueamento profesionais conteñen compostos similares ao peróxido de hidróxeno, polo que o seu uso sen supervisión pode representar un risco significativo para a saúde dos dentes.

¿Branquean as pastas de branqueo realmente?

As pastas branqueadoras non son realmente tales, teñen unha pequena concentración de substancias abrasivas que poden eliminar pequenas manchas superficiais e que normalmente se indican temporalmente como mantemento despois do branqueamento profesional dos dentes. Estes compoñentes non entran na capa máis interna, que é a dentina, senón que só actúan sobre o esmalte, que é transparente, o que significa que o esmalte non está branqueado, o que se branquea é a dentina.